Voelt u soms ook dat u er alleen voor staat ? Dat u met geloofsvragen nergens heen kan ? Dat u het zelf maar moet uitzoeken ? Hoe doe je dat nou, leven als een Christen ? Hoe weet ik nu wat goed is en wat niet ? En hoe doe ik dat dan met het opvoeden van mijn kinderen, wat moet ik hen bijbrengen ? Hoe bescherm ik mezelf en hen tegen alle aanvallen van de grote Tegenstander ? Waar moet ik dan zijn ? Waar kan ik dan op terug vallen ?

Wat vindt u van het Kruis ? Heeft u iets met dat symbool ? Heeft u misschien een kruisje op uw revers of aan een kettinkje om uw hals ? Wat wilt u daarmee laten zien ? Of heeft het niet echt een betekenis voor u ? In het Kruis zal ik eeuwig roemen. Zou u dat kunnen ? En moet / kan dat eigenlijk wel ? En hoe doe je dat dan ? Hoe geef je dat een plaats in je leven ?

Vindt u het soms ook moeilijk te beslissen wat je in een bepaalde situatie moet doen of laten ? Of wat je wel en niet kunt zeggen ? Omdat je niet precies weet hoe het één en ander gaat ? Omdat het nieuw is en je nooit voor zo’n situatie hebt gestaan ? Hebt u dan ook wel eens behoefte aan wat oefening ? Omdat het allemaal toch wel moeilijk is ? Dat geldt ook in het leven van een christen. Hoe doe je dat nu concreet, leven als een christen ? Waar kan ik dat nu leren, leven als een kind van God ? Wie kan mij daar nu bij helpen ?

Smult u ook zo van de sensationele verhalen in bladen, “die je vaak bij de kapper” leest ?
En van de beelden en commentaren in dat programma op de commerciële omroep ? En bespeurt u bij u zelf soms ook die sensatie, wanneer je iets smeuïgs gehoord hebt ? Je kunt haast niet wachten om dat door te vertellen. We hebben daar allemaal wel mee te maken gehad. En ons allemaal er wel eens schuldig aan gemaakt, toch? Wees eens eerlijk. Maar wat vindt de Heer hier van ? En wat zegt de Bijbel hierover ?