Hebt u dat ook wel eens, dat u het even allemaal niet meer ziet zitten ? Dat u het even niet meer trekt ? Het leven is een strijd, maar u bent het strijden moe. Hoe komt u weer op krachten ? Een vakantie kan u goed doen, maar voor je het weet zit je weer in de mallemolen van het leven en begint de strijd weer van voren af aan. En moet u al strijd leveren tegen allerlei invloeden van buiten, nu blijkt dat u ook met uzelf een strijd moet aangaan. Waar kan ik dan terecht ? David kende die strijd ook, we zullen zien wat hij in de Psalmen 59, 60 en 62 daarvan zegt en wat ons dat te zeggen heeft.

Voelt u zich bevrijd ? Of voelt u nog steeds de dreiging van dat wat u gevangen houdt of hield ? En als u bevrijd bent, leeft u dan in dankbaarheid ? Vijf mei is het Bevrijdingsdag. Nu heet dat de dag van de Vrijheid. Maar het is eigenlijk de dag van de Bevrijding. Het is echter moeilijk om dankbaar te zijn als je niet weet waarvan je bevrijd bent. Vindt u dat ook moeilijk ? We gaan het in deze Pastoralia hebben over de Grote Bevrijder. Daarover zingt David onder andere in Psalm 54.

Is het u ook wel eens overkomen, dat er iemand voor u in de bres sprong ? Iemand verdedigde u omdat u de schuld kreeg van iets dat u niet gedaan had. Dat voelde zeker wel goed ? Maar is het u ook wel eens overkomen dat iemand het voor u opnam, terwijl u er stiekem wel schuld aan had ? U was wel degene die het had gedaan ? Hoe voelde u zich toen? Ik kan me voorstellen dat u zich niet oké voelde, dat u zich zelf dubbel schuldig voelde. Hoe zit dat nu met Jezus ? Hij sprong in de bres voor ons ! En dat kostte Hem wat, Zijn leven kostte het Hem. Daarover gaat deze Pastoralia, naar aanleiding van Psalm 22.

Kent u dat gevoel ook ? U verlangt zo sterk naar iets dat het bijna fysiek pijn doet ? Naar dat ene geluksmoment dat u jaren geleden eens overviel. Of naar die ene persoon, die niet meer onder ons is ? Of u verlangt ernaar nog eens één keer in zee te zwemmen, bijvoorbeeld, maar u lichamelijke toestand laat dat niet meer toe. Of u verlangt terug naar uw jonge jaren, maar die zijn voorbij en verleden tijd. Over een dergelijk verlangen gaat het hier in deze Pastoralia.